Kreator postaci: Zjawa

Ten przemiły nowo poznany pracownik restauracji wydaje się trochę dziwny.
Można by sobie rękę uciąć, że wciąż nie jest się w stanie dojrzeć jego nóg, ale
przecież nie powinno się narzekać, podczas gdy on oferuje darmową kolację.
Tylko... co takiego ugotuje podczas gdy w zasięgu wzroku nie ma żadnego jedzenia?

moja oc♥♥ mnie się podoba

zwykła oc zrobiona z nudów :)

aurelia qwp

Do you wanna baloon, Georgie?

A tutaj taka piękna pani :)

fuzja arzysława, ruskieva, dżefa, gówneda i ogólnie wszystkiego co możliwe.
jak wam się podoba? ja bym brała.

wtf,czemu wszyscy wstawiajiom tu swoje creepeepasty?

Jechałam sobie późną nocą pociągiem. Była już 1 nad ranem, kiedy zachciało mi się pić, lecz nie chciałam budzić swoich przyjaciół, którzy ze mną się wybrali. Obsługa też pewnie spała, gdyż na korytarzach nie spotkałam nikogo, kogo mogłabym poprosić o nocną kolację. Jechaliśmy metrem, więc ciemność tak naprawdę była podwójna. Wtem, kiedy przeszłam dalej jego ciągiem, w pociągu zgasło światło, podłoga stała się zamglona jak w tej legendzie, którą przed snem opowiadał nam Tokay, że jedziemy "nawiedzonym" pociągiem bo właśnie ten o numerze 66 zabił kiedyś Reiko, zwaną jako duch Teke Teke, bo została zepchnięta na tory i pociąg ją przejechał. I faktycznie. W tej ciemności i mgle ujrzałam ową postać. Nie miała dolnej części ciała, wręcz podpierający się na rękach tułów dokładnie tak, jak pokazywał nam zdjęcie na telefonie nasz kolega bo on sam ją kiedyś widział. Kto by się nie przestraszył czegoś takiego? Zapytała mnie "Gdzie są moje nogi?", odpowiedziałam, że na stacji metra, potem "Skąd o tym wiesz?", ja na to "Wiem od ciebie samej, Reiko Maschima", ta zdziwiła się, po czym zniknęła, a w kabinach znów zapaliło się światło.

Starałam się, żeby ta Teke Teke była podobna do oryginału. Chociaż trochę jest - mam nadzieję.

Ale przechodząc do rzeczy, jako najlepszy przyjaciel, który w dodatku kochał ją byłem zrujnowany, kiedy dowiedziałem się o wyprawie do lasu, która potem ją zgubiła. Chociaż chłopaki nie płaczą, ale ja chciałem ten prototyp obalić i zamknąć się w pokoju, wmawiając sobie, że to nie może być prawda, że to sen, jednak nie. To była rzeczywistość! Chodź minęły już jakieś 2 tygodnie od zbrodni Joss'a, to nie potrafię się pogodzić ze stratą tak wspaniałej dziewczyny, która była moją jedyną od przedszkola. Kochałem ją, kochałem! A ten tępak mi ją zabrał! Chciałem być w tym dniu rocznicy jej śmierci sam, więc jako że nikogo nie było w domu, bo rodzice pojechali do pracy poszedłem do domu, gdzie kiedyś mieszkała moja księżniczka. Podobno tam straszy jej dusza, ale ona mnie znała jak swojego brata, więc może mi nic nie zrobi. Sporo osób tam mieszkało, jednak nie wytrzymywali jednej nocy, a ja postanowiłem się przekonać, czy jestem tchórzem czy lwem. Drzwi od kilku dni nie są wcale zamykane, żeby zjawa sobie poszła, ale ja nie chcę, żeby odeszła bo już raz mnie zostawiła, mnie i nie tylko mnie. Okna częściowo powybijane, bo jakby inaczej skoro to nawiedzony dom. Przyszedłem bez niczego; miałem przy sobie jedynie latarkę, ale nie była ona potrzebna bo i tak ślepo błądziłem po korytarzach. Tęskniłem za tym ciepłem Cristiny, kiedy ze mną się śmiała z moich pomysłów, nigdy się nie obrażała, chodź czasami przesadzałem ze słowami na jej temat, nigdy mnie nie opuściła, była po prostu cudowna, wręcz szkoda, że tak wcześnie umarła. Przez większość czasu przybytku w tym domu nic się nie działo, żadnej mgły, ani jej postury, pokaż się wreszcie przyjaciółko, pokaż się! Chcę cię zobaczyć bo przed śmiercią ostatni raz ujrzeć nie mogłem, wybacz mi! Wziąłem z jej pokoju gitarę, która zwiedziła różne szkoły bo grała na pokazach talentów i zacząłem wygrywać tę samą melodię, którą uwielbiała w samotności grać, po czym po wyjściu na korytarz, ujrzałem ją. Nie wyglądała strasznie; miała ten sam kolor włosów - blond w niebieskie pasemka oraz ubrana tak jak w dniu, kiedy miała zginąć z rąk Joss'a, któremu bezgranicznie ufała, ale mama kazała jej trzymać go ostatnio na długiej smyczy od siebie, w jej ulubione kolory - niebieski i biały czyli spokój oraz czystość, niewinność. Włosy co prawda rozczochrane, ale najbardziej przerażające były jej oczy oraz rozwarte usta, kiedy krzyczała, gdy nóż wtopił się już w jej szyję i serce. Nie mniej jednak chciałem ją przytulić tak jak zawsze, ale jej nie czułem, mogłem tylko na nią patrzyć, ale i to mi wystarczyło, by się cieszyć, że jej dusza nadal żyje, że mogę tu codziennie przychodzić, żeby ją widywać. Oby to, że po 14 dniach spotkania ona nie znikła już na zawsze. Cieszyłem się, że ją odzyskałem, że jej ponownie być może nie stracę tak jak w ten feralny dzień.

Wiem trochę długie, ale mam nadzieję, że ta retrospekcja się spodoba ^^ Jak co, to zmyślone w połowie

Duch Cristiny. 10- letnia gitarzystka miała wszystko; wspaniałych rodziców, przyjaciół i dwoje młodszego rodzeństwa, które ją kochało a ona ich. W szkole też była szanowana, lubiana przez nauczycieli, ale najbardziej z nich wszystkich cenił ją jej najlepszy przyjaciel, może nawet i ktoś więcej. Był też dawny kochanek jej matki, Joss, który pragnął zemsty za to, że Samantha odrzuciła jego miłosne uczucia oraz romansidła, więc w tym celu postanowił, że odbierze Cristinie życie, by się odegrać. Zwabił ją więc do lasu niby w celu pomocy nauki zapalania ogniska z kamieni, a potem ją zabił. Długo trwało dochodzenie kto to zrobił, gdyż Cristina była uważana za zaginioną od czwartkowego dnia, po wyjściu ze szkoły po lekcjach.

Moja. Gdy jej matka umarła, jej ojczym zaczął ją bić i poniżać, pewnego dnia gdy chciała się mu sprzeciwić zamknął ją w piwnicy. Jako, że w była zima dziewczyna zmarła z odmrożenia.Po dziś dzień chodzi po mieście i dusi rodziców znęcających się nad dziećmi. Ładna?

Hhhhhhhhhhhhh czemu ja to robię XD

Tak to w tle to miały być Ruiny ale no XDD

moja oc?

Oto samara morgan *klask klask klask* xD

Ubieranka taka sobie 6/10

Zgadnijcie kto to ^3^

Rozalie była córką bogacza była siostrą Shirley. Jednak Rozalie była tą mniej kochaną córką często bitą i często jej ojciec mówił na nią "Porażka" jednak że z siostrą były mocno związane. Pewnego dnia jej ojciec ją zabił wbił jej nóż w klatkę piersiową umarła w karetce wykrwawiając się na śmierć. Po paru dniach jej siostra popełniła samobójstwo z tęsknoty. Teraz spacerują po świecie i nic już nigdy ich nie rozdzieli ...

To jest Kara. jak miała 10 lat zamordowano ją w nocy. Znalazła dom zabójcy i teraz go nawiedza.

ocena od 1 do 10

Moja OC ♥

Jeff The Killer w wersji damskiej xd

Moja ocka,ocenka?

:3

Ayano Aishi z Yandere Simulator <3

To historia małej dziewczynki.Dziewczynka od kiedy wstała z łóżka czuła się dziwnie.Wieczorem wyszła z swoją mamą na spacer.Szły prostą drogą(były w lesie),jeszcze nawet był zachód słońca.Nie wiadomo dlaczego pojawiła się mgła,a potem słyszała kogoś płacz.Dziewczynka zaczęła się bać.Ona upadła z wielką siłą na ziemie.Widziałą mroczki pod oczami.Jedynie to zapamiętała jakąś dziewczynę całą w krwi,która trzymała w ręce misia.A jej matka?No właśnie...Udusiła ją ta dziewczyna.

Myśle,że się podobało.Za błędy ortograficzne przepraszam :)

;)

Ja jako straszna dziewczyna w opuszczonej szkole

Ja

Pewna legenda głosi że uczennica gimnazjum w Fukoce dokonano morderstwa. Dziewczynka z 1 gimnazjum słyszała kroki i głos ,,W łazience czekam by zabić cię a ty uciekasz" zrozpaczona dziewczyna uciekła do łazienki a finalnie znaleziono ją tam martwą. Następnie w szkole nastąpił wybuch ściany popękały okna się zbiły, a duch dziewczynki straszy tam do dziś i mówi wierszyk zabójcy. Odważysz się pójść do łazienki? Aby znaleźć jej zwłoki i zwłoki innych uczniów zobaczymy...

Sally c:

Szkoła nr. 102, była noc. Uczniowie zbierali się do klasy, gasili światła, zapalali świece, i opowiadali
sobie straszne historie. Tym razem było tylko 5 uczniów. Yuko, Ayami, Midori, Kayoko i... Manami...
Już 4 dziewczyny opowiedziały swoje historie i przyszedł czas na Manami. Manami zaczęła opowiadać gdy nagle zawiał wiatr i zgasła świeca. Dziewczyny słyczały śmiechy, płacze, jęki i krzyki jednocześnie. Nagle ktoś porwał Yuko, potem Ayami i Midori. Zostały tylko Kayoko i Manami. Dziewczyny bały się co się stanie dalej. Nagle porwano Kayoko. Została tylko Manami. Była całkiem sama. Nagle zobaczyła tajemniczą postać. Zbliżała się do niej powoli. Gdy był już tak blisko niej Manami usłyszała: pomóż mi Manami, pomóż mi. Cała drżała. Nagle postać zaczeła dusić Manami. Nie udusił jej do końca. Później zaczął ją torturować. Zaczęła widzieć cienie. Słyszała śmiechy, piski, krzyki, jęki i nagle wszystko ucichło, postać przestała cokolwiek robić, a cienie zniknęły. Przed oczami ukazała się zjawa. Była uśmiechnięta i się zaczęła śmiać. Głowe miała przechyloną w bok. Zjawa zbliżała się. Teraz zjawa dusiła ją i krzyknęła: ZGIŃ!!! (śmiech) Gdy ją udusiła odeszła. Później Manami nawiedzała szkołę. Szkoła zamieniła się w nawiedzone miejsce, i kto wszedł do tej szkoły, potem nie wracał...

Fajne? ;3

kto ten kto zgadnie dostanie dedyk z fnaf undertale lub z jakiegoś anime powodzenia

Randomowa ocka :D

Mam nadzeję że okej jest
;u;

Włamania Badley to seria najbardziej tajemniczych ataków hakerskich jakie widział świat. Nikt nie wie, jak to się stało. Nikt nie wie, jak udało się przejąć najbardziej chronione systemy. Nikt nie wie, czemu to się stało. Nikt nie wie, kto za tym stoi. Wiadomo jedynie, że godzinę przed atakiem ofiara dostaje kilkunastosekundowy filmik, w którym przerażająca dziewczyna śpi, czyta książkę lub tańczy, a na końcu przestaje i mówi: "Technologia to wspaniała rzecz, prawda? Szkoda, że jej koniec nadchodzi tak szybko..."

Moja OC, Rili/Riel/Riliś...