Bohaterowie mangi w szkole

[*]

PRZECZYTAJ! (przybliz na paincie)

,,Yandere day" odc1 (Pierwsza miłość)

Biegłam co sił w nogach. Właśnie spóźniłam się do szkoły ponieważ zaspałam . Wbiegłam na dziedziniec i podczas speeda wpadłam na kogoś .
-Przepraszam bardzo .- Po chwili mocno się zarumieniłam . Wpadłam na szatyna o zielonych oczach. Był przystojny i momentalnie się w nim zakochałam .
- Nie to ja przepraszam eeee...
-Mitoko Takashi
-A ja Ken Kusoshino . Hej nigdy cię tu nie widziałem
-Bo jestem tu nowa
- Ej a może chcesz spędzić dziś ze mną i innymi przerwy
-Ok
Nagle do nas dołączył wysoki brunet o złotych oczach
-Ken idziesz?
-Już idę Kay. No to do zobaczenia
-Pa
Ken odszedł a ja dalej byłam czerwona ale i złą. Wkurzyłam się ponieważ chciałam żeby Ken był mój i tylko mój . I tak postanowiłam że zdobędę serce Kena za wszelką cenę.

wie ktoś jak sie robi screena? bo tamten regulamin jest pokręcony

Moi oc :}
Ocenka...?

SANS X FRISK #1 (ludzie i nastolatki)

FRISK POV.

Właśnie miałam iść do klasy kiedy natknęłam się na nie wysokiego 14-letniego chłopaka. Miał niebieską bluzę i spodenki na W-F.
?: Hej. Jestem Sans Sullivan. Amerykańskie nazwisko heh.
F: Jestem Frisk.
S: Słodkie imię.
F: Dzięki.
S: Dobra zaraz będzie dzwonek. Do jakiej chodzisz klasy?
F: 5F.
S: A ten królik to kto??
F: Mój przyjaciel.
S: Heh, dobra chodź.

KONIEC CZĘŚCI #1

"Nie zakocham się w nim!"- część pierwsza (pierwsze spotkanie).

♥My dear diary♥

~1. American Boy~

Drogi pamiętniczku, zanim zacznę w tobie pisać o moim życiu, to się przedstawię. Nazywam się Ariana Rogers. Pochodzę ze Stanów, mimo to mieszkam w Anglii. Przeprowadziliśmy się, gdy miałam cztery lata, i bardzo mało pamiętam sprzed przeprowadzki. Jedynym wspomnieniem jest wspomnienie jednego z naszych rodzinnych spacerów, w nowojorskim parku.Szczerze? Trochę tęsknię za babcią, ale w Anglii nie jest gorzej.
Od trzeciego roku życia kocham śpiewać i wszystko co związane z muzyką, więc rodzice posłali mnie do najlepszej prywatnej szkoły w Wielkiej Brytanii. Ludzie w szkole... no cóż, nie bardzo mnie lubili. Dobra, powiem (a raczej napiszę) prawdę. Oni wszyscy mnie nienawidzili, byłam dla nich pośmiewiskiem. Szczególnie mój kolega z klasy, Ben Harris, w duecie ze swoją dziewczyną Divą Parsons uwielbiali uprzykrzać mi szkolne życie. Najbardziej śmiali się z moich białych włosów, żartując, że ukradłam kolor babci czy coś takiego. Albo z mojego amerykańskiego pochodzenia i akcentu. Pierwszy rok szkolny upłynął koszmarnie, przez ten cały stres ledwie zdałam do drugiej klasy. Wracając do szkoły nie wiedziałam, że tego dnia całe moje życie obróci się do góry nogami.
Na pierwszej przerwie szłam sobie spokojnie wzdłuż boiska, cała spięta, wyczekując kolejnego dziecinnego kawału Bena. Ciekawe, co tym razem zrobi, obrzuci jajkami? Dzięki, ale jadłam śniadanie. Więc szłam sobie wzdłuż tego boiska, kiedy nagle usłyszałam krzyk.
- Hej! Uważaj!
Nie zdążyłam zareagować, więc wpadłam do studzienki. Rany, a co jak Ben albo Diva to zobaczą? Stanę się pośmiewiskiem nie tylko w szkole, ale i w całym mieście! Straciłam już wszelką nadzieję, kiedy zobaczyłam rękę wyciągniętą w moją stronę. Złapałam się jej natychmiast i zostałam wciągnięta na górę.
- Nic ci nie jest? - usłyszałam niski głos z... amerykańskim akcentem. Byłam w leciutkim szoku. Kolejny Amerykanin?
- Nic, nic - odpowiedziałam i spojrzałam na swojego bohatera. Miał jasnobrązowe włosy i zielone oczy, takie w kolorze trawy. Nagle poczułam dziwne uderzenie gorąca. Spojrzałam na ziemię i uśmiechnęłam się. Potem znowu na niego. Też się uśmiechał.
- Jestem Michael, ale możesz mówić mi Mickey. A ty jak masz na imię.
- Ariana. Jesteś z Ameryki?
- Skąd wiedziałaś?
- Bo taki akcent masz. Zresztą, ja też stamtąd pochodzę, tylko tego akcentu u mnie za bardzo nie ma, bo mieszkam tu od lat i przyzwyczaiłam się do mówienia z bardziej angielskim akcentem.
Mickey wyjął z kieszeni notes, nabazgrał coś, wyrwał kartkę i mi ją dał.
- Tu masz mój numer telefonu.
- Dzięki!
Zadzwonił dzwonek.
- Zadzwoń kiedyś! - krzyknął biegnąc do klasy.
- Okej! - Wyjęłam telefon z kieszeni, zapisałam kontakt jako "Myszka Miki" i pobiegłam na lekcję śpiewu, nucąc po cichu.

"Take me on a trip, I'd like to go someday
Take me to New York, I'd love to see L.A.
I really want to come kick it with you
You'll be my American boy, American boy..."

Fajne? haha

tutaj będzie coś dla fanów Miraculous :Biedronka i Czarny Kot :))
(t.i)-twoje imię, (t.n)-twoje nazwisko
Od narratora :)) :
Przeprowadziłaś się właśnie do Paryża ,ponieważ twoi rodzice znaleźli tutaj pracę.
Szłaś sobie właśnie do nowej szkoły pełna stresu,ponieważ to twój pierwszy dzień.Martwiłaś się,że nie nikt Cię nie zaakceptuje,gdyż pochodzisz z innego kraju.W pewnej chwili z zamyślenia wyrwał Cię jakiś głos....
-Uważaj na słup !
Niestety nie zdążyłaś go posłuchać i grzmotnęłaś z całej siły w słup.
- Ała mój nos ,czy oni nie mieli go gdzie postawić?!
-Ejj spokojnie to tylko biedny,nieżywy słup,nie musisz na niego krzyczeć-chłopak zaczął się śmiać
-Ale niebezpieczny słup-zaczęłaś się śmiać razem z chłopakiem
Po chwili otrząsnęłaś się.
-Ah tak ,dziękuję że mnie ostrzegałeś haha, tak w ogóle to jestem (t.i).(t.n)
-Haha nie ma za co,ja jestem Adrien Agreste-opowiedział chłopak i ucałował twoją dłoń.
-Miło Cię poznać Adrien. Jestem tu nowa i nie wiem co gdzie jest,a powinnam być już w szkole -posmutniałaś
-Mogę Cię oprowadzić jeśli chcesz -chłopak uśmiechnął sie
-Bardzo chętnie Adrien -odwzajemniłaś uśmiech.

Czas minął Ci dosyć szybko.Udało ci się zyskać nowego przyjaciela .Po szkole wróciłaś do domu i przypomniałaś sobie sytuację z rana
-przeklęty słup-przeklęłaś słup w myśli.
Nim się skapnęłaś była już 22 i postanowiłaś pójść spać

Kyo i Yuka

-Nastoletnia Miłość-
Hej! Mam na imię Sanuki. Aktualnie mam 16 lat. Przeprowadziłam się do nowego kraju , ponieważ w tym którym mieszkałam była wojna , przez co się przeprowadziłam. Ten chłopak obok mnie to Axel ma on 19 lat i jest w tej szkole na studiach. Znam go już 10 lat. lecz jak mieliśmy 12 to musiał się przeprowadzić ,akurat przeprowadził się do tego kraju w którym teraz mieszkam^^.

S: Ale ta szkoła jest wielka.
A: *Wybiega ze szkoły i biegnie w stronę Sanuki.
S: *Myśli* Axel? P-przecież to nie możliwe!
A: *Przytula Sanuki*
S: Hej~! Co ty tutaj robisz?!
A: Mieszkam. A co ty tutaj robisz?
S: Noo przeprowadziłam się boo wojna jest.
A: Am to szkoda...

Zapadła cisza

S:Przynajmniej znowu się widzimy ^^.
A: Noo.

Zauważyłam , że Axel zaczął się rumienić

A:Może...

zadzwonił dzwonek

A: Doobra choćmy na lekcje
S:A co chciałeś powiedzieć?
A:Nic już

Axel i Sanuki poszli na lekcje
CDN

Kanetsuki and her Secret Crush ~1

Cześć! Jestem Kanetsuki, mam dwadzieścia cztery lata. Chciałabym Wam opowiedzieć historię, która zaczęła się, gdy miałam trzynaście. Oto ona.

Odkąd pamiętam rodzice nigdy nie okazywali mi miłości. Był tylko krzyk. Krzyk i codzienny powód do płaczu. Jaki był tego efekt uboczny? Jak uważacie? Autyzm i depresja? Brawo! Stałam się wiecznie rozkojarzonym, duszącym w sobie płacz ziemniaczkiem. Myślałam, że już zawsze będę smutna i markotna. Aż do pewnego dnia...

Spacerowałam sobie po korytarzu pierwszego dnia roku szkolnego, z głową w chmurach, aż nagle BUM! Weszłam wprost w jakiegoś chłopaka, którego pierwszy raz widziałam na oczy, i się przewróciłam! Rany, ale wtopa! Nieznajomy pomógł mi wstać, i się przedstawił.

T: Jestem Takei, a ty?
K: Kanetsuki.
T: Ładne imię!

Poczułam, że mimowolnie się czerwienię.

K: Dzięki... Jesteś nowy?
T: Tak... Po tylu latach udało mi się ubłagać rodziców o przeniesienie. W tamtej szkole nie było wcale tak różowo, i proszę, nie zadawaj pytań.
K: Nie ma problemu.
T: Nie miałabyś nic przeciwko spotkaniu w parku? O piętnastej?
K: Nie, nie miałabym.

Nagle zadzwonił dzwonek.

T: Muszę już lecieć, pa!

I odbiegł.
Przez całą lekcję matematyki zamiast wykonywać obliczenia w zeszycie myślałam o tym, co się stało na przerwie.
Czy ja naprawdę się zakochałam?

Oto historia Nitsuke:
Nitsuke ma 14 lat i ma moc którą odziedziczyła po swoim tacie. Ma także oczy które zmieniają kolor od emocji: czarny: nic nie czuje, zielony:radość, niebieski: ból,czerwony:Złość granatowy:smutek,różowy:zakochanie(miłość)
teraz NAPRAWDE historia Nitsuke:
szłam sobie ze szkoły i wpadłam na kogoś! ten ktoś to Alexo, 'podrywacz'
Alexo:Cześć Nitsuke! Co teraz robisz?
Nitsuke: idę.....
Alexo:a gdzie?
Nitsuke: to już nie twój interes....
Popchnełam go i sobie poszłam

Czemu ja zrobiłam tu mnie i Katsukiego Bakugou, który na mnie krzyczy Shine? Początkowo miała to być jakaś historia, ale widać weny brak

"Moja historia..,, Hej nazywam się Natasha mam 11 lat i mam depresje ... w szkole mi dokuczają a rodziców nigdy nie miałam... tak jestem z domu dziecka...to co aktualnie mamaks na sobie to moje kochane uszka... dostałam je od mojego brata który nie dawno umarł na raka... przez to że mam blond włosy i ciemną karnacje dokuczają mi ... ale nie ważne o mnie dość poznajcie moją historie...

Maks do mnie podszedł kiedy miałam iść na przerwę ... omal nie zes*ałam ze strachu bo to on mi najbardziej dokuczał ...
Maks : siema przegrywie z uszami !
Ja ; h-hej...
Maks : wiesz ile masz lat ?
Ja : 1-11
Maks : no własnie w tym wieku nie nosi się już uszu !
i wtedy coś we mnie pękło
Ja : zostaw mnie w końcu co ja ci zrobiłam !?
Maks : ...
Ja : No własnie !
i walnęłam go podręcznikiem który miał ponad 500 stron
Maks : PSYCHOL !
ja : tak to ty
maks : grrr !
odeszłam dumna z siebie .

celina34 fajna historyjka

Sekretna miłość~ cz.1
Heja! Jestem Dominika. Mam 16 lat. Jestem zwykłą dziewczyną. Ale ten miesiąc mojego życia, zmieni się na zawsze... Chłopak obok mnie to Adrian. Nie znamy się zbyt dobrze, on najwidoczniej jednak chce się poznać... Myślę że czuje do mnie coś więcej... Ale na razie mu o tym nie mówię...

Ona i on ~ cz.1
Cześć. Jestem Kamila i mam 17 lat. Chodzę do 3b liceum. Mam rodziców i starszego brata oraz młodszą siostrę. Byłam zwykłą, szarą dziewczyną, bardzo dobrze się uczyłam. Moje życie nie miało barw, aż do pewnego dnia. Do dnia, w którym pojawił się ON...

"Daj nam spokój,,
Hye-Jin - 17-letnia Koreanka mieszkająca od 10 lat w Japonii. Dziewczyna ,ma krótkie brązowe włosy i piękne niebieskie oczy, które odziedziczyła od swojej babci, która ma rosyjskie korzenie. Hye-Jin ma małą grupkę znajomych, jednak zawsze trzyma się ze swoją przyjaciółką - Jane (Dżejn). Jane jest Afroamerykanką. Przeprowadziła się do Japonii w pierwszej liceum, Hye-Jin pomimo lekkiego strachu przed odrzuceniem zagadała do niej. I tak zaczęła się ich przyjaźń. Jednak jest coś co odróżnia ją od innych ludzi. Depresja
Karo - również 17-letni chłopak o brązowych włosach i tak samo brązowych oczach. Od ponad pięciu miesięcy jest chłopakiem Jane. Jednak...miłość z jego strony nie jest ani trochę szczera.
Szkoła Sakuratshu. Godzina 18:37 Festiwal z okazji zakończenia roku szkolnego.
Karo: To dasz się umówić?
Hye-Jin: Przecież jesteś chłopakiem Jane!
Karo: Pff...Ty naprawę też myślisz, że chodzę z nią na serio?!
Hye-Jin: J-jak to...?
Karo: Normalnie? To...dasz się zaprosić na przykład do kina?
Hye-Jin: Nie ma opcji! Nawet gdybyś mi się podobał nie zdradziłabym przyjaciółki! Powiem jej to wszystko!
Karo: W takim razie...Chcesz aby cała szkoła dowiedziała się o twojej matce? A ty trafisz do sierocińca.
Hye-Jin: ...D-dobrze...
Karo: Dobrze! A więc w kawiarni jutro o 12:30.
Chłopak odszedł. O co chodzi z matką Hye-Jin? Jest alkoholiczką. Jednak nie bije i nie znęca się w żaden sposób nad córką. To wspaniała i miła kobieta, ma coraz większe problemy w pracy. Po pracy zazwyczaj chodzi do baru albo kupuje piwo/wódkę. To pozwala jej zapomnieć o problemach.

Stranger Things

ELEVEN T GŁÓWNA POSTAĆ

Cześć jestem Eleven jak można sie domyślić po tatuażu na mojej ręce. Mam 12 lat ale nie chodze do szkoły bo był ze mną Papa :) Ale uciekłam :( więc znaleźli mnie 3 chłopaki Mike (ten na zdjęciu) Lucas i Dustin. i jeszcze jeden był ale jego nie było z nimi w tedy. to Will. więc mieszkam z Mikem ale nie chce żeby jego mama mnie zobaczyła.
Mi- Hej El!
El- hej...
Mi- Idziemy gdzieś jak już po mnie przyszłaś?
El- a gdzie?
Mi- nie wiem ^^ O!!! chodźmy gdzieś naszą paczką!
El- Paczką?
Mi- czyli ja ty lucas,Dustin i Will!
El- Jak chcesz.
Mi- okej idziemy!!!

Jackob myśli: Co ja takiego narobiłem..
Zusi myśli: Nienawidze go...
Jackob: umm spokojnie...
Zusi: CO JAK SPOKOJNIE!?

'To odpowiedni moment, tak, lepszej okazji nie będzie'- powtarzała w myślach Avy patrząc jak wszyscy wychodzą z klasy po ostatniej lekcji. Odetchnęła i podeszła do ucznia, który zawsze wychodził ostatni.
A: Słuchaj, Sam.. nie chcę, żebyś pomyślał sobie niewiadomoco, aale- 'kurde, NIE TAK'- podobasz mi się i..
Sam, myśli na głos: I co ja mam jej teraz powiedzieć? podoba mi się ktoś inny.. tak bezpośrednio??
Avy, wstrzymując łzy:Nie u-umiesz się obchodzić z d-dziewczynami, głupi- po czym odeszła szybko przebierając nogami
S: ..czy ja powiedziałem to na głos..?- facepalm

"KOD CZERWONY!" ~1

Zawsze miałam wszystko nad siebie i pod siebie, więc nigdy nie ceniłam tego, że bardzo podobam się chłopakom, że w szczególności Marvin chce mnie poderwać, jednak ja, by być dla mamy idealną córką, po prostu olewałam te zaloty, gdyż ona ciągle tylko chwaliła moją siostrę, która tak na prawdę była moją przyjaciółką z przedszkola i to teraz głównie w niej zakochał się mój najlepszy przyjaciel, którego ja nie chciałam przez te 2 lata dopuścić.

- Coś ty dzisiaj taka niewyraźna, taka...
- Zamyślona? Ah,,, nie...To przez...moją siostrę, Nirę. Mam tego dosyć, ciągle tylko Nira i Nira i to "dlaczego nie jesteś taka jak ona? - emituję głos mamy. A ty co tak patrzysz?
- Wiem, że na mnie lecisz. - syknął zalotnie Marvin
- Wcale nie, wcale... - przewróciłam oczami.
Mój system odrzucania podrywów chłopaków działał czasami bez większych zarzutów, ale teraz Marvinowi zaczęło na mnie strasznie zależeć, gdyż słyszałam za sobą jak zaczyna panikować.
- Misja zawiodła, Kod Czerwony, Kod Czerwony!

Tylko moja #1

Hunter-To idziemy?
Jessica-Gdzie znów?!
Hunter-Do kina ^^
Jessica-Z tobą nigdy!
Hunter-Proszę....
Jessica-Nie
Hunter-Bo powiem że to ty zbiłaś to lustro!
Jessica-O-Ok!...

Całkiem inne życie Rose - cz. 1

First Love #1- ,,Akihiko"

super!

Samobójstwo #!
Juliett: em... bo.. ja.. tego..KOCHAM CIĘ!
Tom:Sorry Julka jesteś dla mnie za brzydka...

Ja kiedy próbuję nie zabujać się w koledze... Na razie nieźle mi idzie, ale powoli się zaczyna... trzymajcie kciuki, żeby do tego nie doszło, bo nie chcę już trzeci raz mieć złamanego serca!!!

,,Kiedy przyjaźń to za mało'' cz.1

Czasy gimnazjalne były najlepsze dla Nanako. Wagary, przyjaźnie, śmieszne sytuacje, ale także nauka i odpowiedzialność. Niestety, ale gimnazjum się skończyło, a Nanako musiała pójść do liceum. Myślała, że będzie bardzo źle, ale na szczęście nie było. Poszła do liceum z grupą znajomych i przyjaciół. Jednym z tych przyjaciół był Yoji. Nanako uważa, że jest bardzo zabawny i umie poprawić chumor. Nanako i Yoji uwielbiają rywalizować. Dzisiaj szli ze sobą do szkoły.

,,Ogień i woda'' cz.1
Zui urodziła się w Tokyo. Mieszkała z mamą Kaiko i tatą Hei. Mieli piękny dom porośnięty kwiatami. Zarabiało na niego oboje rodziców - Kaiko była sprzedawczynią bukietów w największym sklepie botanicznym w mieście, za to Hei kierował firmą sprzedającą meble, która wkrótce musiała się przenieść do Europy, ponieważ w Japonii nie zyskiwała popularności. Z tego powodu rodzina w wakacje po 13 urodzinach Zui przeprowadziła się do Londynu w Wielkiej Brytanii. Już na samym początku Zui nie spodobała się przeprowadzka, ponieważ musiała pożegnać się ze swoją liczną ilością przyjaciół i pięknym domem, do którego chętnie zapraszała innych. W Londynie przestała być tak towarzyska jak wcześniej. Kiedy poszła do szkoły nie powiedziała ani słowa, siedziała w ostatnich ławkach. Nikt nie zwracał na nią szczególnie uwagi. Tylko jednego chłopaka interesowała białowłosa. Miał na imię Derec. Kiedy pierwszy raz zobaczył ją w szkole zarumienił się na jej widok. Mimo swojej pewności siebie i charyzmy wstydził się do niej podejść, nie wiadomo dlaczego. A kiedy był blisko niej, starał się być z dala od jakichkolwiek dziewczyn, które go podrywały, aby nie pokazać siebie w jej oczach jako łamacza serc. Również nie chciał przy wszystkich być spławiony przez nią, co mogło być pewne z taką dziewczyną, nie chciał też stracić wysokiej reputacji. Prędzej czy później złapał ją w parku, przez który przechodziła do domu, próbował z nią rozmawiać, ale pokazała, że ona nie jest kontaktowa, przynajmniej tutaj.
Kolejna część: Bohaterowie mangi w szkole 16

Hejka! :)
Super ubieranka! ;) Można tu tworzyć własne historie! :D A oto moja:
Papa!!!! ;D

Pierwsze spotkanie (Kaja i Jimmy)
Kaja pędem biegła na spotkanie z przyjaciółką.W pewnej chwili wpadła na kogoś.
Kaja: Uważaj jak leziesz łajzo !
Jimmy: Hej,ale to ty na mnie wpadłaś
Kaja: Ohh odsuń się bo nie mam czasu !
Jimmy : A gdzie to śliczna panienka idzie
Kaja :Co cię to ! A teraz nara
Jimmy: Ohh no cześć

Życie Noemi #1
Noemi: hej
Jacke: siema
Noemi: wypro wadzam się
Jacke : gdzie?!
Noemi : do matki...
Jacke : Żegnaj Noemi...
Noemi : Pa Jacke

<3